CarPeet_Diem, een apart verhaal ‘vandaag’
Goesting stuwde
Haar blik duwde
Plannen liggen al een tijdje klaar
Ik wil een trajekt verkennen dat gedachten verbindt
Dat het hare daarin, het zo gewilde ’terug’vindt
Een pad dat je ‘ik’ soms uitdaagt
zonder dat het verstand daarover klaagt
Een open weg, waar het hart ontdekt
dat het momentum telt
De waarde van het leven
De meerwaarde van het geven
Foto’s & filmpjes achteraf een tipje ‘geluk’ vertelt
Goesting, verzekert op een dag de top
Moeheid is een etiket dat plakt op een tijdelijke stop
CarPeet_Diem, is alles uit het leven halen,
want spijt krijgen, is wederom ’te laat’ balen
CarPeet_Diem, is een motto
een locomotief
sportief
culinair
adrenaline waardig
of een meerdaagse reisvaardig
CarPeet_Diem
Catch it ‘live’
You
Me
WE…
still believe!
Merci, kenzo, kit, en lutgard
Wat gebeurde in 2018, 19 mei …
Folembray,
Onderweg reed jij voor
Net op jouw vertrouwde baan verloor jij het juiste spoor
2018, 19 mei,
Jouw film speelt voor mij alsmaar door
„Goodbyes, hurts the most
when dreams have not yet reached the finish-line,
my sweetheart!”
Peetje,
In jouw laatste beeld zat plots geen kracht,
geen lach
geen goedendag
geen plezier,
geen „liefie, t’is ni erg kom is hier”
In jouw afscheid zat geen kus,
geen blik
geen kick
geen woord
Hoe moet ik kijken naar zo’n overval met moord?
In jouw afscheid zat spijt heel diep verscholen
Jij had het stil onder controle
Ik voel mijn hart dat ten onrechte werd bestolen
Ik heb herinneringen zat
Ik klasseer ze
Mooie
Mooier
Het mooist
Het mooiste moest nog komen
Die gedachte krijgt moeilijk een onderkomen
Het blijft enkel op het blad
In jouw afscheid zat onze eindtijd
Geen wij
Geen jij
Het circuit waar ik zo vaak nog rondrijd,
opzoek naar de uitgang
zolang…
In jouw afscheid zat geen “dàààg liefie”
of op zijn minste ‚iets’ voor vrienden en familie
In jouw afscheid zat geen toekomst voor morgen, met dezelfde waarborgen
In jouw afscheid zat wellicht wel de hoop dat ik het verder wilde schoppen
Dat ik mezelf op een dag zou terugvinden, zo ook het grappen en het moppen
Dat jij mij alle geluk zou toejuichen
Dat ik ‘Carpeet Diem’ zou erkennen met al mijn zintuigen
Peetje, het gemis is zo zuur
Het druppelt
Een traan
Waar ook
Wanneer ook,
als jouw afscheid langskomt,
op die verdomde verkeerde strook
ps : de wonde … ze zeggen : “‚het’ geneest,”
Mijn lijf blijft, verweesd achter, met het mei-litteken dat eindeloos herleest
Het andere, dat deel dat ik dag op dag, vrees
Evrything reminds me of YOU
Koevanjoe
xxx’jes
Ondertussen 4jaar geleden,
zaten wij lieve mensen met z’n allen bijeen
Aan het rouwen, met veel verdriet
en een streepje vreugde er doorheen
De urne
Ons Peetje haar as
Het strooien
Op het kerkhof het kruisje gooien
En denken hoe goed het allemaal wel was
Afscheidnemen,
het hoort bij het leven
Het verdict : alles afgeven!
Het lot blijft
het vreselijke
Voor mij, het ongeneeslijke
Peetje, naar de lucht kijkend kan ik tot je spreken
Smeken om zoveel dingen
Waardevolle dingen,
die ik hier had, die jij voor mij nooit vergat
Enkel jouw wezen paste zo mooi tussen mijn armen
Enkel jouw mond sprak over het warme,
het genot
de goesting in het leven
de plannen voor morgen…
Carpeet Diem jouw spirit
Kickoff-move, zal het waarborgen
Waarom?
We begrijpen mekaar